دهکده ویلایی سراوین

ویژگی‌های پروژه

ایجاد یک الگوی سکونتی بدیع و مدرن در شهرجدید هشتگرد

سراوین نمونه ای از یک تفکر خلاقانه مدرن آمیخته با فرهنگ و رسوم شهرسازی سنتی ایران است.

مبنای طراحی سراوین اهمیت جایگاه انسان در شهرها و بازگشت دوباره زندگی با تعاملات اجتماعی به شهر ها که امروزه با صنعتی‌شدن شهرها به‌دست فراموشی سپرده شده‌است.

شهرک سراوین ،‌ جایی‌ست که خاطرات محل زندگی کودکی مان را تداعی می‌کند چراکه مطابق معماری سنتی ایران «حیاط» ها قلب خانه‌های سراوین را شکل داده‌اند.

سراوین به‌دلیل معماری خاص آن تبدیل به یک نمونه مهم طراحی شهری شده‌، شهرسازی ، معماری‌منظر و معماری باهم تلفیق شده و این شهر بیش‌ازحد زیبا را تولید کرده‌است. هر ویلا یک حیاط خصوصی دارد و به‌دلیل چرخش ویلاها هیچ کدام از حیاط‌ها به یکدیگر اشراف ندارند.

در دهکده ویلایی سراوین به دلیل دستورالعمل‌های طراحی مشخص حس وحدت و یکپارچگی مجموعه به‌چشم می‌خورد.

میان نیازهای وسایل نقلیه و عابرین پیاده تعادل ایجاد شده و طراحی شهری باتوجه ویژه به عابر پیاده و کاهش ازدحام ترافیک انجام گرفته‌است.

فضاهای سبز مثمر به ساکنین توفیق زندگی و کار و تولید در یک محله را می‌بخشد.

واحدهای مستقل ویلایی که هریک دارای دسترسی سواره مجزا در شهرک هستند و پارکینگ هرکدام در نزدیک‌ترین زون مسکونی برای هر ویلا درنظرگرفته شده‌است بدون آنکه مسیر سواره به هسته مرکزی شهرک وارد شود و مخل دسترسی‌های پیاده و فضاهای عمومی مختص شهرک باشد.

توجه به فضاسازی مسیرهای پیاده در کل شهرک

مرزبندی بین فضاهای عمومی و حریم‌های شخصی ویلاها

مشخص بودن مرکز محلات

فاصله کوتاه ساکنین با مرکز محله

برطرف شدن نیازهای ساکنین در لبه‌های دهکده سراوین

طراحی پیوسته خیابان‌ها و عدم تمرکز ترافیک

ایجاد امنیت برای شهروندان پیاده و تشویق به پیاده‌روی

امکانات پروژه

پارک وسیع آسارا مختص شهرک و درجوار آن قرار دارد که باتوجه به اصول باغسازی ایرانی طراحی شده است.

مسیر پیاده و جاده سلامت در کل محوطه شهرک

شهرک آسارا به صورت محصور(gated ) در نظر گرفته شده تا از حداکثر امنیت برخوردار باشد.

فضاهای عمومی و تعاملی باز و شکل‌گیری واحدهای همسایگی درمیان ویلاها

ﺳﯿﺎﺳﺖ ﮔﺬاري ﺗﺮﮐﯿﺐ ﻃﺮاﺣﯽ ﭘﺎرك ﻣﺠﺎور ﺑﺎ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ، ﯾﮑﯽ از اﻫﺪاﻓﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻣﺠﺘﻤﻊ واﺣﺪ داراي ﻓﻀﺎﻫﺎي ﺧﺪﻣﺎﺗﯽ و رﻓﺎﻫﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮي ﮔﺮدد ﺗﺎ ﻫﻢ ﺷﻬﺮ ﻫﺸﺘﮕﺮد و ﻫﻢ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ از ﻣﺠﺎورت اﯾﻦ ﭘﺎرك ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪ ﮔﺮدد.

در ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ وﯾﻼﯾﯽ سراوین ﺑﺮاي آﻧﮑﻪ ﺑﺘﻮان ﻣﺒﺎدﻟﻪ اي ﺑﯿﻦ ﺗﺮاﮐﻢ واﺣﺪﻫﺎي ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ، ﺣﯿﺎط ﻫﺎ، ﻣﺴﯿﺮ ﻫﺎي ﭘﯿﺎده و دﺳﺘﺮﺳﯽ ﻫﺎي ﺳﻮاره اﯾﺠﺎد ﻧﻤﻮد، ﺑﻪ راﻫﮑﺎري ﺑﺮاي ﮐﻢ ﮐﺮدن ﺟﺎده ﻫﺎي ﺳﻮاره و ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﺮدن ﻣﺴﯿﺮ ﻫﺎي ﭘﯿﺎده و ﺣﯿﺎط ﻫﺎ ﻧﯿﺎز ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﻦ راﻫﮑﺎر از ﻃﺮﯾﻖ ﻣﺤﺪود ﮐﺮدن دﺳﺘﺮﺳﯽ ﻫﺎي ﺳﻮاره و اﯾﺠﺎد ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ ﻫﺎ در ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮﯾﻦ زون ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﻣﺮﺑﻮط اﯾﺠﺎد ﺷﺪه اﺳﺖ. در واﻗﻊ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺧﯿﺎﺑﺎن ﻫﺎ دراﯾﻦ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﻓﻀﺎي ﺣﯿﺎط ﻫﺎ و ﻣﺴﯿﺮﻫﺎي ﭘﯿﺎده ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﮐﻪ اﯾﻦ اﻣﺮ از ﻃﺮﯾﻖ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﮐﻼن زون ﺑﻨﺪي و ﺧﯿﺎﺑﺎن ﻫﺎ ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪه اﺳﺖ.

ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ وﯾﻼﯾﯽ سراوین داراي ﯾﮏ ﻓﻀﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در ﻣﺮﮐﺰ ﺧﻮد و ﺣﯿﺎط ﻫﯿﺎ ﻣﯿﺎﻧﻪ اي اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮزﺑﻨﺪي ﻣﺪرن ﺑﯿﻦ ﭘﯿﺎده رو، ﺧﺎﻧﻪ، ﻓﻀﺎي ﺳﺒﺰ، ﻓﻀﺎي ﺑﺎز و ﻧﯿﻤﻪ ﺑﺎز را ﻣﻮرد ﻫﺪف ﻗﺮار داده اﺳﺖ.

ﻣﺮزﺑﻨﺪي ﺑﯿﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎي ﺳﮑﻮﻧﺘﯽ، ﭘﯿﺎده راه ﻫﺎ، ﺣﯿﺎط ﻫﺎ، ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻫﺎ، درﺧﺘﺎن، ﻓﻀﺎي ﻋﻤﻮﻣﯽ و ﺧﺼﻮﺻﯽ، ﻫﻤﮕﯽ ﺳﻌﯽ در ﺑﺎز ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪي و ﭘﺨﺶ آن در اﯾﻦ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﺷﺪه، ﺗﺎ ﺑﺘﻮان ﺑﻪ اﻟﮕﻮي زﻧﺪﮔﯽ دﻫﮑﺪه ﮔﻮﻧﻪ اي دﺳﺖ ﯾﺎﻓﺖ. در اﯾﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ، ﻓﻀﺎ ﻫﺎ ﻫﺮ ﯾﮏ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي داراي ﺣﺮﯾﻢ ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮد ﻫﺴﺘﻨﺪ وﻟﯽ در ﮐﻨﺎر ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺻﺎﺣﺐ اﻣﺘﯿﺎزات ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ اﻋﻢ از: ﮔﺮدش ﻫﻮا، ﻧﻮر و درﺧﺘﺎن ﻣﻀﺎﻋﻒ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻧﮕﻬﺪاري و ﺑﺎزﯾﺎﻓﺖ اﺳﺘﻔﺎده از اﻧﺮژي ﻫﺎي ﭘﺎك ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪ ﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ.

ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ اﯾﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ و ﺷﻬﺮ ﺟﺪﯾﺪ ﻫﺸﺘﮕﺮد ﺑﻪ ﺷﮑﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻌﯽ دارد ﯾﮏ اﻟﮕﻮي زﯾﺴﺘﯽ را ﺑﺮاي اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ از ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻫﺎ اراﺋﻪ ﻧﻤﺎﯾﺪ. اﻟﮕﻮي زﯾﺴﺘﯽ ارزان ﻗﯿﻤﺘﯽ ﮐﻪ از ﻃﺮﯾﻖ ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ رﺳﺎﻧﺪن ﺗﻨﻮع ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﺑﺎزﯾﺎﻓﺖ آن در ﮐﻞ ﭘﺮوژه و ﺳﺎده ﮐﺮدن ﺟﺰﯾﯿﺎت ﺳﺎﺧﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﯾﮏ ﻣﺪول ﺑﻨﺪي ﺳﺎﺧﺘﺎري اﯾﺠﺎد ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ.

اﻟﮕﻮي زﻧﺪﮔﯽ در اﯾﻦ ﭘﺮوژه از ﻃﺮﻗﯽ ﺷﺨﺼﯽ ﺳﺎزي ﯾﮏ اﻟﮕﻮي ﺗﮑﺮار ﺷﻮﻧﺪه رﻗﻢ ﻣﯽ ﺧﻮرد و ﺷﺨﺼﯽ ﺳﺎزي در اﻟﮕﻮي زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮ

ﺧﻼف ﻣﺴﮑﻦ ﺳﺎزي اﻧﺒﻮه ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. ﺗﻀﺎد اﯾﻦ اﻣﺮ از ﻃﺮﯾﻖ ﺗﮑﺮار ﯾﮏ ﻣﺪول و اﯾﺠﺎد ﺗﻔﺎوت در ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺑﻨﺪي و ﻓﻀﺎ ﺳﺎزي و اراﺋﻪ ﺳﻪ ﺗﯿﭗ ﺳﮑﻮﻧﺘﯽ در اﯾﻦ ﻣﺠﺘﻤﻊ اﺗﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﯾﮏ از واﺣﺪ ﻫﺎ در ﻧﺤﻮه ي ﻗﺮار ﮔﯿﺮي، ﺷﺒﯿﻪ دﯾﮕﺮي ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﻣﺴﺎﻟﻪ اي زﯾﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي اﻫﻤﯿﺖ ﺑﺨﺸﯿﺪن ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﺖ ﺷﺨﺼﯽ ﻓﺮد در ﮐﻨﺎر ﺟﻤﻊ، ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﻢ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. اﯾﺠﺎد ﯾﮑﭙﺎرﭼﮕﯽ در ﮐﻨﺎر اﻟﮕﻮﯾﯽ ﺗﮑﺮار ﺷﻮﻧﺪه ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎري ﻣﺘﻨﻮع ﺑﺮﺳﺪ، ﻧﮑﺘﻪ اي اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺳﺎﺧﺖ اﯾﻦ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﺑﺮاي اﯾﺠﺎد آن ﺗﻼش ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺗﻮده اي ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ ﮐﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ درﻫﻢ ادﻏﺎم ﺷﺪه اي از راه ﻫﺎي ﭘﯿﺎده )در دو ﺳﻄﺢ(، ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ، ﺣﯿﺎط ﻫﺎ و ﭘﺎرك ﻫﺎ را ﺷﮑﻞ داده و ﺳﻌﯽ داﺷﺘﻪ ﮐﻪ اﻟﮕﻮي ﺟﺪﯾﺪي از ﻣﺮزﺑﻨﺪي ﺑﯿﻦ ﺣﺮﯾﻢ ﻫﺎي ﺷﺨﺼﯽ و ﻓﻀﺎﻫﺎي ﻋﻤﻮﻣﯽ در ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻫﺎي ﺳﮑﻮﻧﺘﯽ اراﺋﻪ ﻧﻤﺎﯾﺪ.

ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻃﺮاحی

ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ وﯾﻼیی سراوین در زﻣﯿنی ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺣﺖ 23000 ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ در ﻧﺰدﯾکی پارکی ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺣﺖ 7000 ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺑﺮاي ﺗﺮاکم 100 واﺣﺪ مسکونی ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ. وﺿﻌﯿﺖ ﺳﺎﺧﺖ در ﺷﻬﺮك ﺟﺪﯾﺪ هشتگرد ﺑﻪ گوﻧﻪ اي اﺳﺖ که از طرفی ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز در آن ﺑﻪ ﺷکل آپارتمان ﻫﺎي کم کیفیت سکونتی (خوابگاهی) ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪه و از ﺳﻮي دیگر زﯾﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎي خدماتی و رﻓﺎهی در آن کمتر شکل گرفته اﺳﺖ. وﺿﻌﯿﺖ آپارتمان ﺳﺎزي و ﺗﺮاکم ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﻓﻀﺎي ﺑﺎز و ﻧﯿﻤﻪ ﺑﺎز در الگوﻫﺎي سکونتی اﯾﻦ ﺷﻬﺮك ﻣﻮﺿﻮع فکری پروژه را شکل داد. ﻣﺴﺎﻟﻪ زیستی در ﺷﻬﺮکی که زﻧﺪگی در آن ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ گونه اي ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺣﯿﺎط ﻫﺎي ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﺎﻧﻨﺪ دهکده اي در دو ﺳﻄﺢ شکل گیرد.

زﻧﺪگی در اﯾﻦ دهکده می ﺑﺎﯾﺴﺖ داراي ﺗﻌﺎرﯾفی ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ کمبود ﻫﺎي ﺷﻬﺮ ﺟﺪﯾﺪ هشتگرد را در ﺧﻮد ﺣﻞ ﻧﻤﺎﯾﺪ و ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺟﺪﯾﺪ از الگو ﻫﺎي سکونتی زیستی تک واﺣﺪي اراﺋﻪ ﻧﻤﺎﯾﺪ.

دهکده اي از واﺣﺪ ﻫﺎي ﻣﺴﺘﻘﻞ تک واﺣﺪي ﺑﺎ کوچه ﻫﺎیی ﺑﺮاي پیاده و ﺣﯿﺎط ﻫﺎیی ﻣﺴﺘﻘﻞ که واﺣﺪ ﻫﺎي ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺑﻪ آن دﯾﺪي ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. درﺧﺘﺎن، ﺑﺨشی از زﻧﺪگی درونی واﺣﺪ ﻫﺎي ﺟﻬﺖ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ گرﻣﺎي ﺳﻮزان ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن در ﺣﯿﺎط ﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ. دهکده اي که ﺧﻮد را ﻣﺤﺪود ﺑﻪ یک ﻣﺼﺎﻟﺢ کرده ﺑﺎﻋﺚ می ﺷﻮد ﺗﺎ ﺑﯿﺎن ﺣﺪاﻗلی رنگ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻓﻀﺎ ﻫﺎي ﺳﺒﺰ، ﻗﺪرت ﺑﯿﺸﺘﺮي ﺑﺮاي آراﻣﺶ زﻧﺪگی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.